"Jako więc wybrańcy Boży- święci i umiłowani- obleczcie się w serdeczne miłosierdzie, dobroć, pokorę, cichość, cierpliwość," (Kol 3,12)

Przygotowanie do aktu zawierzenia się Jezusowi przez ręce Maryi

DWANAŚCIE DNI NA POZBYCIE SIĘ DUCHA TEGO ŚWIATA

Dzień Pierwszy

W imię̨ Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.

Wierzę w Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi. I w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego, Pana naszego, który się̨ począł z Ducha Świętego, narodził się̨ z Maryi Panny, umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł i pogrzebion, zstąpił do piekieł, trzeciego dnia zmartwychwstał; wstąpił na niebiosa, siedzi po prawicy Boga Ojca Wszechmogącego, stamtąd przyjdzie sadzić́ żywych i umarłych. Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, Świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny. Amen.

Dziesiątka różańca w intencjach złożonych w Niepokalanym Sercu Maryi.

Modlitwa do Ducha  Świętego 

Duchu Święty przyjdź,

Oświeć mrok umysłu,

Porusz moje serce,

Pokaż drogę do Jezusa,

Duchu Święty, przyjdź.

Maryjo, któraś najpełniej

Przyjęła słowo Boże,

Prowadź mnie.

Duchu Święty, przyjdź!

Rozważania

„Duszo, żywy obrazie Boga, odkupiona drogocenną Krwią̨ Jezusa Chrystusa, wolą Boga wobec ciebie jest, byś́ stała się̨ jak On świętą̨ w tym życiu i chwalebną jak On w życiu przyszłym. Zdobycie świętości Bożej jest twoim pewnym powołaniem; i do tego właśnie powinny zmierzać wszystkie twoje myśli, słowa i uczynki, twoje cierpienia i wszystkie poruszenia twojego życia; albo opierasz się Bogu, nie czyniąc tego, do czego cię stworzył i teraz zachowuje. Ach! Cóż za wspaniałe dzieło! Proch zamieniony w światło, brud w czystość, grzech w świętość, stworzenie w Stwórcę i człowiek w Boga! O, dzieło godne podziwu! – powtarzam – ale dzieło trudne samo w sobie i dla samej natury niemożliwe; jedynie Bóg przez łaskę, łaskę obfitą i nadzwyczajną, może się z tym uporać; i stworzenie całego świata nie jest tak wielkim arcydziełem jak to.”

Ludwik Maria Grignion de Montfort, Tajemnica Maryi 3, Warszawa, s. 19-20.

Trudno jest mówić o kimś znając jedynie fragmenty jego/jej życia. Ilość razy z jaką Maryja pojawia się na kartach Pisma Świętego, szczególnie w Ewangeliach jest, można by bez wątpienia powiedzieć, znikoma. Gdybyśmy zebrali wszystkie Jej słowa wypowiedziane i zapisane w Ewangeliach, to wyszłaby z tego być może jedna strona w niewielkim notesie. Mówimy jednak ciągle o Niej jako o Matce Bożej, Królowej Wszechświata, Pogromczyni duchów piekielnych, Nowej Ewie, Matce Kościoła. Człowiek, by zasłużyć na tak wielkie wyróżnienie powinien dokonać wielkich dzieł, dla Maryi jednak największe dzieło pochodzi z łaskawości Boga, a jest nim otwarcie swego Serca i Łona na żywą obecność Boga, czego wyrazem stają się słowa Magnificat: wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny. Nie Ja je uczyniłam, lecz Bóg przeze mnie. Czasem wystarczy jeden akt, jedno słowo, jeden czyn, by człowiekowi nadać nową tożsamość, tożsamość, która zostaje potem na całe życie, a nawet na całą wieczność. Dla Maryi tym czymś było przyjęcie pod Serce Syna Bożego i wydanie Go na świat w Betlejem. Niewiele o Niej wiemy przed momentem Zwiastowania, wielu rzeczy musimy się domyślać, wiele wyobrażać, niektóre są niewytłumaczalne dla naszych umysłów, objęte murem dogmatów podanych do wierzenia. Nie wiemy, jak wyglądało Jej dzieciństwo, lecz wnioskować możemy, po Jej wielkiej miłości Boga, że miała z Nim niezwykle zażyłą relację, opartą na bezgranicznym zaufaniu i posłuszeństwie miłości.

Ojciec Marcin Ćwierz, OSPPE

Naśladowanie Chrystusa i wzgarda wszystkich marności światowych

„Kto idzie za Mną, nie chodzi w ciemnościach” (J8,12), mówi Pan. To są słowa Chrystusa, które nas napominają, jak dalece mamy Jego życie i obyczaje naśladować, jeśli chcemy żyć jako prawdziwie oświeceni i uwolnieni od wszelkiej ślepoty serca. Najwyższym wiec naszym zamiłowaniem niech będzie rozmyślanie nad życiem Jezusa Chrystusa.

Nauka Chrystusa przewyższa wszystkie nauki świętych, a kto miałby Ducha [Świętego], ten znajdzie w niej ukrytą tam mannę. Lecz zdarza się, że wielu z częstego słuchania Ewangelii mało odczuwa pragnienie: bo ducha Chrystusowego nie mają. Kto zaś chce w pełni zrozumieć słowa Chrystusa i zasmakować w nich, musi cale swoje życie dostosować do Niego.

Cóż ci pomoże rozprawiać o rzeczach związanych z Trójcą Świętą, jeśli brak by ci było pokory, i dlatego nie podobałbyś się Trójcy Świętej?

Prawdą jest, że wzniosłe słowa nie czynią człowieka świętym i sprawiedliwym, lecz życie cnotliwe czyni człowiek miłym Bogu. Życzę sobie raczej odczuwać skruchę niż znać jej definicję. Choćbyś znał zawartość całej Biblii i zdania wszystkich filozofów, co by ci to wszystko pomogło bez milosci Boga i łaski?

„Marność nad marnościami i wszystko marność.” (Koh 1,2) oprócz miłowania Boga i służenia Mu.

Oto najwyższa mądrość: przez wzgardę świata dążyć do królestwa niebieskiego.

Marnością jest pożądanie bogactw, które zginą, i pokładanie w nich nadziei.

Marnością jest zabieganie o zaszczyty i wspinanie się na wysoką pozycję społeczną.

Marnością jest uleganie zachciankom ciała i pragnienie tego, za co potem przyjdzie ponieść ciężką karę.

Marnością jest życzenie sobie długiego życia, niewiele troszcząc się o to, by było to życie dobre.

Marnością jest skupianie uwagi tylko na obecnym życiu, nie patrząc na to, co będzie potem.

Marnością jest miłowanie tego, co przemija nader szybko, a nie spieszyć tam, gdzie trwa wieczna radość.

Częstokroć wspominaj przysłowie: „Nie nasyci się oko patrzeniem, ani ucho słuchaniem.” Staraj się wiec odciągać serce swoje od miłości rzeczy widzialnych i przenieść się ku rzeczom niewidzialnym. Idący bowiem za swoją zmysłowością plamią sumienie i tracą łaskę Boga.

„Naśladowanie Chrystusa” Tomasz a Kempis, Wam, 2007, (I, 1, s.13-15)

Modlitwy:

Przybądź Duchu Święty

Przybądź, Duchu Święty,
Spuść z niebiosów wzięty
Światła Twego strumień.

Przyjdź, Ojcze ubogich,
Dawco darów mnogich,
Przyjdź Światłości sumień!

O najmilszy z Gości,
Słodka serc radości,
Słodkie orzeźwienie.
W pracy Tyś ochłodą,
W skwarze żywą wodą,
W płaczu utulenie.

Światłości najświętsza!
Serc wierzących wnętrza
Podaj swej potędze!
Bez Twojego tchnienia
Cóż jest wśród stworzenia?
Jeno cierń i nędze!

Obmyj, co nie święte,
Oschłym wlej zachętę,
Ulecz serca ranę!
Nagnij, co jest harde,
Rozgrzej serca twarde,
Prowadź zabłąkane.

Daj Twoim wierzącym,
W Tobie ufającym,
Siedmiorakie dary!
Daj zasługę męstwa,
Daj wieniec zwycięstwa,
Daj szczęście bez miary!

Ave maris Stella

1. Witaj, Gwiazdo morza,

Wielka Matko Boga,

Panno zawsze czysta,

Bramo niebios błoga.

2. Ty, coś Gabriela

Słowem przywitana,

Utwierdź́ nas w pokoju,

Odmień́ Ewy miano.

3. Winnych wyzwól z więzów,

Ślepym przywróć́ blaski,

Oddal nasze nędze,
Uproś́ wszelkie łaski.

4. Okaż, żeś jest Matką,

Wzrusz modłami swymi

Tego, co Twym Synem

Zechciał być́ na ziemi.

5. O Dziewico sławna
I pokory wzorze,

Wyzwolonym z winy

Daj nam żyć w pokorze.

6. Daj wieść́ życie czyste,

Drogę̨ ściel bezpieczną,

Widzieć́ daj Jezusa,
Mieć́ z Nim radość́ wieczną.

7. Bogu Ojcu chwała,

Chrystusowi pienie,
Obu z Duchem Świętym

Jedno uwielbienie. Amen.

© Milosierni.com 2023

Milosierni13@gmail.com

(+1) 908 476 1477

"Jako więc wybrańcy Boży- święci i umiłowani- obleczcie się w serdeczne miłosierdzie, dobroć, pokorę, cichość, cierpliwość," (Kol 3,12)