10 grudnia 1925 roku, siedem lat po zakończeniu objawień w Fatimie, siostrze Łucji objawiała się Maryja z Dzieciątkiem i pokazała jej cierniami otoczone serce i skierowała do niej słowa:
„Córko moja, spójrz, Serce moje otoczone cierniami, którymi niewdzięczni ludzie przez bluźnierstwa i niewierności stale ranią. Przynajmniej ty staraj się nieść mi radość i oznajmij w moim imieniu, że przybędę w godzinie śmierci z łaskami potrzebnymi do zbawienia do tych wszystkich, którzy przez pięć miesięcy w pierwsze soboty odprawią spowiedź, przyjmą Komunię świętą, odmówią jeden Różaniec i przez piętnaście minut rozmyślania nad piętnastu tajemnicami różańcowymi towarzyszyć mi będą w intencji zadośćuczynienia.”
Podczas objawienia siostra Łucja spytała się, dlaczego akurat pięć takich sobót. W odpowiedzi usłyszała że istnieje pięć rodzajów zniewag, którymi obrażane jest Niepokalane Serce Maryi:
-
Bluźnierstwa przeciw Niepokalanemu Poczęciu.
-
Przeciwko Jej Dziewictwu.
-
Przeciwko Bożemu Macierzyństwu, kiedy jednocześnie uznaje się Ją wyłącznie jako Matkę człowieka.
-
Bluźnierstwa tych, którzy starają się otwarcie zaszczepić w sercach dzieci obojętność, wzgardę, a nawet nienawiść do tej Niepokalanej Matki.
-
Bluźnierstwa tych, którzy urągają Jej bezpośrednio w Jej świętych wizerunkach.
Istotą nabożeństwa pięciu pierwszych sobót miesiąca jest wynagrodzenie za grzechy popełnione przeciwko Niepokalanemu Sercu Najświętszej Maryi Panny.
Krótkie wezwanie fatimskie do Niepokalanego Serca Maryi
Bolesne i Niepokalane Serce Maryi, zmiłuj się nad nami.
Bolesne i Niepokalane Serce Maryi, przyczyn się za nami.
Bolesne i Niepokalane Serce Maryi, dopomóż nam.
Bolesne i Niepokalane Serce Maryi, ratuj nas.
Bolesne i Niepokalane Serce Maryi, chroń nas.