"Jako więc wybrańcy Boży- święci i umiłowani- obleczcie się w serdeczne miłosierdzie, dobroć, pokorę, cichość, cierpliwość," (Kol 3,12)
22 stycznia 2024
Mt 2, 1-12
Ewangelia według św. Mateusza (Biblia Tysiąclecia) - Mt 2, 1-12
Mędrcy ze Wschodu
2
1 Gdy zaś Jezus narodził się w Betlejem w Judei za panowania króla Heroda, oto Mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy 2 i pytali: «Gdzie jest nowo narodzony król żydowski? Ujrzeliśmy bowiem jego gwiazdę na Wschodzie i przybyliśmy oddać mu pokłon». 3 Skoro to usłyszał król Herod, przeraził się, a z nim cała Jerozolima. 4 Zebrał więc wszystkich arcykapłanów i uczonych ludu i wypytywał ich, gdzie ma się narodzić Mesjasz. 5 Ci mu odpowiedzieli: «W Betlejem judzkim, bo tak napisał Prorok: 6 A ty, Betlejem, ziemio Judy, nie jesteś zgoła najlichsze spośród głównych miast Judy, albowiem z ciebie wyjdzie władca, który będzie pasterzem ludu mego, Izraela». 7 Wtedy Herod przywołał potajemnie Mędrców i wypytał ich dokładnie o czas ukazania się gwiazdy. 8 A kierując ich do Betlejem, rzekł: «Udajcie się tam i wypytujcie starannie o Dziecię, a gdy Je znajdziecie, donieście mi, abym i ja mógł pójść i oddać Mu pokłon». 9 Oni zaś wysłuchawszy króla, ruszyli w drogę. A oto gwiazda, którą widzieli na Wschodzie, szła przed nimi, aż przyszła i zatrzymała się nad miejscem, gdzie było Dziecię. 10 Gdy ujrzeli gwiazdę, bardzo się uradowali. 11 Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; upadli na twarz i oddali Mu pokłon. I otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę. 12 A otrzymawszy we śnie nakaz, żeby nie wracali do Heroda, inną drogą udali się do swojej ojczyzny.
KOMENTARZ
Czy nie dziwne jest w tej Ewangelii to, że Magowie a zatem poganie rozpoznają przyjście Jezusa, podczas gdy Herod i cały Naród Wybrany nie widzi Jego przyjścia? Potwierdzi się to jeszcze mocniej przy narodzinach Pana w Betlejem. Czy ludziom wybranym przez Boga trudniej rozpoznać Jego obecność, wyczuć ją i przyjąć? A może po prostu Bóg ich nie interesował, nie przejmowali się Nim do momentu, w którym poczuli się zagrożeni przez Niego do momentu, w którym Bóg jakby „WTRĄCIŁ SIĘ” w ich życie. W końcu Herod przeraził się przyjściem Mesjasza, a cała Jerozolima razem z nim. Dosłownie: „został poruszony”’ a zazwyczaj coś co zostaje poruszone, wcześniej było zastane, obojętne. Czy porusza mnie przyjście Chrystusa bardziej z miłości czy ze strachu? Jak reaguje moje serce na możliwość spotkania z moim Mesjaszem, który przychodzi mnie zbawić? Czy to serce jest spragnione, czy zalęknione? Intencja Magów też nie była najlepsza. Szukali oni Mesjasza bardziej rozumem niż sercem, lecz potem, gdy rozum się zatrzymał i doszło do spotkania, ich serca zostały przemienione, podczas gdy serce Heroda trwało w strachu i niepogodzeniu z tym, co się stało. Zresztą serce Heroda również zostało przemienione, niestety w złym tego słowa znaczeniu. Serce Magów zapaliło się wiarą i miłością, serce Heroda gniewem i nienawiścią, dążącą nawet do zabicia Syna Bożego. Mędrcy ofiarowali Panu skarby, to znaczy coś najcenniejszego, nie tylko w sensie fizycznym, ale i duchowym. Herod ofiarował jedynie pogardę, swoje serce zamykając szczelnie na Boża łaskę. Bóg zamknął się na Heroda, odmawiając mu relacji, na którą on przez Swoją pychę słusznie nie zasłużył. Bo nie można zasłużyć na relacje z Bogiem serce mając podszyte pychą, chęcią zaspokajania siebie, serce, w którym tak na prawdę nie ma miejsca dla Pana. Żeby spotkać się z Jezusem trzeba szukać, lecz samo szukanie Jezusa nie wystarczy. Żeby spotkać się z Nim trzeba najpierw przemienić swoje serce, wyzbywając się zeń pychy i tego, co moje, czego strzegę tylko dla siebie. To, że Bóg objawił się Magom nie powinno nikogo dziwić, gdyż przyszedł On do wszystkich. Dziwić powinno to, że ci do których przychodzi, którzy do Niego należą drżą ze strachu przed Nim, który jest samą dobrością i miłością.
MODLITWA: Boże pozwól mi rozpoznać Twoje przyjście i otworzyć moje serce na Twoją przemieniającą miłość. Amen.
© Milosierni.com 2023
Milosierni13@gmail.com
(+1) 908 476 1477
"Jako więc wybrańcy Boży- święci i umiłowani- obleczcie się w serdeczne miłosierdzie, dobroć, pokorę, cichość, cierpliwość," (Kol 3,12)