"Jako więc wybrańcy Boży- święci i umiłowani- obleczcie się w serdeczne miłosierdzie, dobroć, pokorę, cichość, cierpliwość," (Kol 3,12)

Mt 23, 13-22

Jezus przemówił tymi słowami:

«Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze obłudnicy, bo zamykacie królestwo niebieskie przed ludźmi. Wy sami nie wchodzicie i nie pozwalacie wejść tym, którzy do niego idą.

Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze obłudnicy, bo przemierzacie morze i ziemię, żeby pozyskać jednego współwyznawcę. A gdy się nim stanie, czynicie go dwakroć bardziej winnym piekła niż wy sami.

Biada wam, przewodnicy ślepi, którzy mówicie: „Kto by przysiągł na przybytek, nic to nie znaczy; lecz kto by przysiągł na złoto przybytku, ten jest związany przysięgą”.

Głupi i ślepi! Cóż bowiem jest ważniejsze, złoto czy przybytek, który uświęca złoto? Dalej: „Kto by przysiągł na ołtarz, nic to nie znaczy; lecz kto by przysiągł na ofiarę, która jest na nim, ten jest związany przysięgą”. Ślepcy! Cóż bowiem jest ważniejsze, ofiara czy ołtarz, który uświęca ofiarę?

Kto więc przysięga na ołtarz, przysięga na niego i na wszystko, co na nim leży. A kto przysięga na przybytek, przysięga na niego i na Tego, który w nim mieszka. A kto przysięga na niebo, przysięga na tron Boży i na Tego, który na nim zasiada».

Jezus pyta się o to, co jest ważniejsze? Czy to co myśli człowiek, czy to, co myśli Bóg? Jeżeli człowiek zaczyna swoją wiarę pojmować po swojemu, interpretować prawdę Bożą po swojemu, to znaczy ustawiać Boga pod siebie, to wtedy zaczynają się rodzić problemy, wątpliwości, a wiara zaczyna się rozmywać. Okazuje się, że wcale nie jest groźna utrata wiary, gdyż groźniejsza jest deformacja wiary. Wiarę utraconą można znów odzyskać i nawet jeszcze mocniej w niej się utwierdzić, lecz wiarę zdeformowaną wciąż nosi się w sercu i sobie samemu wyrządza się szkodę, a potem tak samo deformuje się wiarę innych ludzi. Słyszałem kiedyś opowieść o producencie zabawek, któremu dobrze się powodziło. Niestety jak to w bajkach bywa, miał on konkurenta, który chciał go zniszczyć. Tenże niecny człowiek zwierzył się ze swojego okrutnego planu jednemu ze swoich przyjaciół. Miał tylko jeden problem: “nie dam rady zniszczyć wszystkich zabawek, po prostu jest ich za dużo”. “Nie musisz niszczyć wszystkich zabawek” - powiedział mu przyjaciel. “Wystarczy, że zniszczysz formę do robienia zabawek, a wszystkie zabawki będą już wychodziły zepsute”. Nie da się skrzywić wiary wszystkich ludzi na raz, lecz wystarczy, że zdeformuje się ją w sercach kilku osób, a one pójdą z tym do innych ludzi, a tamci do innych i tak zatruta wiara będzie roznosić się powoli, jak wirus na cały świat. Jezus dziś w Ewangelii przypomina o odpowiedzialności za wiarę. Każdy z nas jest odpowiedzialny za swoją wiarę i ma ją tak formować, by przede wszystkim była ona czysta, to znaczy zgodna z duchem Bożym, oparta na Bogu, na Jego Słowie i zgodna z Jego wolą. Nic nie może zakłócić czystości naszej wiary, bo jeżeli dojdzie do tego, co stało się z faryzeuszami i uczonymi w piśmie, to dojdzie do wielkiego duchowego nieszczęścia nie tylko w naszych sercach, lecz także w sercach innych ludzi, do których Pan Bóg nas posyła. Nie wolno nikomu z nas interpretować wiary po swojemu, nie wolno mówić tego, co wielu ludzi mówi dzisiaj otwarcie: “bo mnie się wydaje”; “według mnie to powinno być inaczej”. Mówienie na głos takich rzeczy może spowodować zamęt w czyimś sercu i zaszkodzić wierze, która często i tak jest słaba z powodu grzechu i mentalności tego świata. Głoszenie nieprawdziwej wiary, dawanie niewłaściwego chrześcijańskiego przykładu, mieszanie ludziom w głowach naszymi często sprzecznymi opiniami o Bogu, Kościele, doktrynie, nie podoba się Bogu i wzbudza Jego gniew, który Jezus dziś w Ewangelii publicznie i jawnie demonstruje. Obyśmy nigdy nie zapomnieli o tym, co jest najważniejsze w naszej wierze, to znaczy o jej przejrzystości i stałości, budowanych na Bogu i Jego woli.

Ojciec Marcin Cwierz, OSPPE

© Milosierni.com 2023

Milosierni13@gmail.com

(+1) 908 476 1477

"Jako więc wybrańcy Boży- święci i umiłowani- obleczcie się w serdeczne miłosierdzie, dobroć, pokorę, cichość, cierpliwość," (Kol 3,12)