"Jako więc wybrańcy Boży- święci i umiłowani- obleczcie się w serdeczne miłosierdzie, dobroć, pokorę, cichość, cierpliwość," (Kol 3,12)

Ewangelia według św. Mateusza (Biblia Tysiąclecia) - Mt 5, 1-12

KAZANIE NA GÓRZE

5

1 Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie. 2 Wtedy otworzył swoje usta i nauczał ich tymi słowami:

Osiem błogosławieństw
3 «Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
4 Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni.
5 Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię.
6 Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni.
7 Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.
8 Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.
9 Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi.
10 Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
11 Błogosławieni jesteście, gdy [ludzie] wam urągają i prześladują was, i gdy z mego powodu mówią kłamliwie wszystko złe na was. 12 Cieszcie się i radujcie, albowiem wasza nagroda wielka jest w niebie. Tak bowiem prześladowali proroków, którzy byli przed wami.

KOMENTARZ

Rozdział piąty Ewangelii Mateuszowej rozpoczyna fragment o błogosławieństwach, w których widać przede wszystkim prawdę o tym, jakich ludzi wybiera sobie Bóg, w kim tak naprawdę ma upodobanie. Nie są to ludzie wysoko postawieni, odnoszący sukcesy, bogaci czy sławni. Bóg dostrzega tych, którzy są ubodzy, cierpiący na duchu, prześladowani i nazywa ich błogosławionymi, to znaczy szczęśliwymi, gdyż posiadają bogactwa o wiele większe niż ci, co odnoszą sukcesy czy zdobywają bogactwa. Bóg nie zostawia ich samych wobec cierpień czy zmagań, lecz zapewnia o swej obecności i nagrodzie, jaką dla nich przygotował. Byłoby bowiem czymś bezsensownym znosić wszystkie udręki i cierpienia bez jakiegokolwiek pocieszenia, bez nadziei na coś lepszego, piękniejszego. Inaczej przeżywa się coś, gdy ma się nadzieje, inaczej, gdy tej nadziej nie widać. Cierpienie, płacz, smutek, złorzeczenia, prześladowanie są doświadczeniami trudnymi, bolesnymi, jeżeli patrzymy na nie po ludzku. Gdy jednak spojrzymy na nie inaczej, tak jak widzi je Pan Bóg, to znaczy w perspektywie wieczności, to zobaczymy, że w porównaniu z nią każde trudne doświadczenie jest niczym. I to jest znaczenie błogosławieństw! Nie chodzi o samo cierpienie czy trud, lecz o wieczność, która może stać się naszym udziałem, jeżeli w naszych cierpieniach dostrzeżemy obecność Pana. Bóg byłby bardzo niesprawiedliwy, jeżeli skupiłby się tylko na cierpieniu bez możliwości odpłaty, nagrody danej nam z poniesione trudy czy wyrzeczenia. Dlatego każda z tych sytuacji, trudności czy cierpień jest tu ukazana jako coś dobrego, co może człowiekowi przynieść szczęście i radość, może nie tu na ziemi, ale na pewno tam w niebie. Bo przecież tak patrzymy na wszystko co na spotyka. Chcemy w każdej sytuacji, w każdym wydarzeniu naszego życia odnaleźć obecność Pana i z ufnością patrzymy na Niego, wierząc, że każde cierpienie czy smutek, On przemieni w radość i pokój. Wierzymy, że to, co trudne czy bolesne okaże się dla nas zbawienne, gdyż takimi było w życiu Chrystusa, który prawdziwie jest błogosławiony, to znaczy szczęśliwy i do takiego samego szczęścia zaprasza każdego z nas.

MODLITWA: Jezu, który w błogosławieństwach ukryłeś prawdziwe szczęście, ucz mnie odnajdywać je w cierpieniach i trudach codzienności.

Powrót do strony Komentarz do Ewangelii wg. św. Mateusza

© Milosierni.com 2023

Milosierni13@gmail.com

(+1) 908 476 1477

"Jako więc wybrańcy Boży- święci i umiłowani- obleczcie się w serdeczne miłosierdzie, dobroć, pokorę, cichość, cierpliwość," (Kol 3,12)